مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران) - مجله آراد

کمانچه از آلات موسیقی ایرانی و از ساز های زهی آرشه ای مقید است که در ساخت آن از چوب، پوست، استخوان و فلز استفاده می شود. طول کمانچه از پایه فلزی تا صراحی حدود 75 سانتی متر است. ساز را در حالت نشسته می نوازند و به طور عمودی در دست چپ نوازنده قرار می گیرد. انگشت های دست چپ در طول دسته حرکت می کنند و آرشه با دست راست به صورت افقی در حرکات رفت و برگشت بر سیم ها کشیده می شود. کمانچه دارای 4 سیم فلزی با ضخامت های متفاوت است.

وسعت معمول صدای آن نزدیک به سه اکتاو می باشد. نت نویسی کمانچه با کلید سل خط دوم حامل استفاده می شود و یک پرده بالاتر از ساز های مضرابی نت نویسی می شود.

یک نمونه از تکنوازی تار استاد فرهنگ شریف ازنوازندگان برجسته تار در ایران را می شنویم:

از ساز های زهی مضرابی مقید است که در ساخت آن از چوب، فلز و زه یا نخ نایلون استفاده می شود. سه تار را از خانواده تنبور دانسته اند، ولی امروزه به ساز تار نزدیک تر است. نوازنده، سه تار را در حالت نشسته به صورت افقی روی ران پا قرار می دهد و سر انگشتان دست چپ را در طول دسته روی دستان ها حرکت می دهد. سه تار را به علت سبکی وزن، ایستاده هم می توان نواخت. سه تار دارای 4 سیم فلزی با ضخامت های مختلف است. می گویند سیم چهارم (بم) را درویشی سه تار نواز به نام مشتاق علی شاه به آن اضافه کرده و نوازندگان قدیمی این سیم را به نام مشتاق می شناسند.

منبع مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران)