عجیب ترین بیماری های خود ایمنی در دنیا - مجله آراد

بیماری خود ایمنی به صورت گونه های مختلفی بروز می نماید و برخی از آن ها برای مردم به علت ناشناخته بودن عجیب هستند پس باید بیشتر از آن ها اطلاع پیدا کرد.

اگر به یک بیماری نادر خود ایمنی تشخیص داده شده اید، احتمالاً سردرگم هستید و نمی دانید که باید چه کار کنید. در این قسمت قصد داریم که عجیب ترین بیماری های خود ایمنی در دنیا را به شما معرفی کنیم تا اگر به گوش تان خورد یا خودتان به آن مبتلا شدید، در این باره اطلاعاتی داشته باشید.

این سندروم یک نوع بیماری خود ایمنی است که در آن سطح سلول های گلبول قرمز بالا می رود و باعث التهاب رگ های خونی شده و به ریه، کلیه، قلب و دیگر سیستم های بدن آسیب وارد می نماید. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری دچار آسم یا علائم آلرژی می شوند.

در این سندروم؛ سیستم ایمنی به بخش هایی از سیستم عصبی حمله می نماید و علائمی را به وجود می آورد که شامل ضعف خفیف، گزگز برخی از قسمت های بدن یا فلجی در برخی از نواحی می باشد که ممکن است در هر سنی به وجود بیاید؛ البته بعد از بهبودی کامل، ممکن است یک ضعف همیشگی با فرد همراه باشد.

این بیماری باعث التهاب رگ های خونی می شود و بچه ها را هم درگیر می نماید. تب بالا، خارش پوست، ورمِ غدد لنفاوی و قرمزی در قسمت داخلی، التهاب چشم و دهان را نیز در پی خواهد داشت.

در این بیماری طیف مختلفی از علائم به وسیله فرد تجربه می شود. تغذیه رسانی به وسیله رگ های خونی در کوتاه مدت متوقف می شود که معمولاً در خانم های جوان بیشتر اتفاق می افتد.

این بیماری خود ایمنی باعث می شود؛ بدن پادتن هایی را فراوری کند که ارتباط بین ماهیچه ها و عصب ها را از بین می برد و باعث ضعف و خستگی ماهیچه می شود؛ بعلاوه ممکن است که فرد هنگام بلع مشکل داشته باشد یا اجزای صورتش به خوبی کار نکند که روی چشم او هم تاثیر گذار است و قدرت تمرکز یا حتی پلک زدن را به مرور خواهد گرفت.

در این بیماری گلبول های قرمز یک نوع پروتئین خاص را از دست می دهند و از یکدیگر جدا می شوند. هنگام جدایی این مولکول ها از یکدیگر، هموگلوبین فراوری می شود و علائمی مانند خستگی شدید، ضعف، لخته شدن خون، کبودی، عفونت و خونریزی به وجود می آید و ممکن است خون در ادرار یا ادرار تیره هم به همراه داشته باشد.

این سندروم یک نوع اختلال خونی است که باعث آسیب به عصب و دیگر بخش های بدن می شود. یک نوع بی حسی و گزگز کردن بدن را هم به وجود می آورد. غدد لنفاوی، کبد و طحال در این حالت بزرگ می شوند و تغییراتی در پوست به وجود می آید.

در این بیماری افراد هنگام ادرار کردن دچار مشکل می شوند، زیرا بافت فیبروز به میزان خیلی زیادی در بدن رشد نموده؛ رحم و حتی مثانه را مسدود می نماید و شرایط سخت خواهد شد. مواد شیمیایی سمی هم به داخل خون وارد می شوند و آسیب به کلیه اتفاق می افتد.

در این بیماری بافت های پوستی دچار مشکل می شوند. پوست تیره شده و ممکن است لکه هایی روی پوست، درد مفصلی یا خستگی به وجود بیاید.

در چنین بیماری، التهابات در بافت چشم ایجاد می شود. بیماری با یک مرحله فعال شروع می شود که درد در چشم، آبریزش و دوبینی را به وجود می آورد و اگر درمان نشود، باعث مسائلِ حاد بینایی خواهد شد.

منبع: ایسکانیوز