معرفی کتاب کار عمیق ، قوانینی برای تمرکز در دنیایی آشفته، نوشته کال نیوپورت - مجله آراد

کار عمیق، برای بهره گیری کامل از استعداد و ظرفیت ذهنیتان لازم است. در حال حاضر، پس از دهه ها تحقیق در روان شناسی و علوم اعصاب، می دانیم که حتی فشار روانی همراه با کار عمیق هم برای بهبود توانایی هایتان لازم است.

اگر زندگی شخصیت های تأثیرگذار، چه در تاریخ معاصر و چه غیرمعاصر را مطالعه کنید، متوجه خواهید شد که تعهد به کار عمیق، موضوعی مشترک در بین آنها است.

تاکید بر فراگیر بودن کار عمیق در بین افراد تأثیرگذار مهم است، زیرا این امر در تقابل با رفتار دانش ورزان مدرن است که به سرعت در حال فراموش کردن ارزش انجام کار عمیق و عمیق شدن هستند.

دلیل کاهش انس و علاقه دانش ورزان به کار عمیق، به خوبی واضح است: ابزارهای شبکه ای یعنی دسته گسترده ای از ابزارها که خدمات ارتباطی را فراهم می نمایند، مانند ایمیل و پیغامک، رسانه های اجتماعی مثل توییتر و فیسبوک، و سایت های سرگرمی - اطلاعاتی مثل بازفید و ردیت. در مجموع، ظهور این ابزارها، همراه با دسترسی فراگیر به آنها به وسیله گوشی های هوشمند و کامپیوترهای اداری شبکه شده، توجه و تمرکز بیشتر دانش ورزان را منحرف نموده است.

در مقابل مفهوم کار عمیق کار کم عمق قرار گرفته است که اینگونه می توان آن را شرح داد: کارهای غیرشناختی و غیر مهارتی که اغلب احتیاج به تمرکز کامل و حذف حواس پرت کن ها ندارند. این کوشش ها اثر خلاقانه ای در دنیا ایجاد نمی نمایند و تکرار آنها آسان است. به عبارت دیگر، دانش ورزان در عصر ابزارهای شبکه ای، به طور فزایندهای کار کم عمق را جایگزین کار عمیق می نمایند. به طور مداوم در حال ارسال و دریافت پیغام و ایمیل هستند و مانند روترهای شبکه ای انسانی عمل می نمایند که به دلیل آسیب های سریع ناشی از حواس پرتی، با وقفه های مکرر روبرو می گردد. کوشش های مهم تری که باید به خوبی از تفکر عمیق بهره ببرند، مانند تشکیل یک استراتژی جدید کسب و کار یا نوشتن درخواستی برای بورس تحصیلی مهم، در اثر حواس پرتی به بخش های تکه تکه و ذرهای تقسیم، و با کیفیت پایینی ارائه می شوند.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد این تغییر به سوی کارهای کم عمق، انتخابی نیست که بتوان به راحتی آن را معکوس کرد. در واقع شما زمان زیادی را در حالت کم عمقی و آشفتگی سپری می کنید و به این ترتیب، توانایی تان را برای انجام کارهای عمیق به طور دائم کاهش می دهید.

اگر بتوانید چیز مفیدی خلق کنید، دسترسی به مخاطب آن (به عنوان مثال، کارفرمایان با مشتریان اساسا بدون محدودیت است. عاملی که پاداش مادی و معنوی شما را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. از سوی دیگر، اگر چیزی که فراوری می کنید متوسط باشد، پس به مشکل برخواهید خورد. برای موفقیت، باید بهترین چیزهایی که می توانید را فراوری کنید، امر مهمی که احتیاج به عمیق بودن دارد.

این کتاب دو هدف دارد که در دو بخش دنبال می گردد:

هدف اول که در بخش اول به آن پرداخته شده، این است که شما را متقاعد کند فرضیه کار عمیق، درست است.

هدف دوم، آموزش چگونگی استفاده از مزیت این حقیقت به شما، به وسیله تعلیم دادن مغز و تغییر عادت های کاری تان است، به نحوی که کار عمیق را محور زندگی حرفه ای تان قرار دهید.

این کتاب می کشد توانایی فراوری ارزش واقعی را در دنیای که به طور فزاینده حواس پرت نماینده تر می گردد، پرورش دهید و حقیقتی که شخصیت های مبتکر و مهم نسل های گذشته پذیرفته اند را به رسمیت بشناسید:

زندگی عمیق، زندگی خوبی است.

عنوان اصلی:

Deep Work

Cal Newport

کتاب کار عمیق

قوانینی برای تمرکز در دنیایی آشفته

نویسنده: کال نیوپورت

مترجم: ناهید ملکی

نشر نوین

در بخش سنت گالن سوئیس، نزدیک سواحل شمالی دریاچه زوریخ، روستایی به نام بولینگن وجود دارد. در سال 1922، کارل یونگ که روانپزشک مشهوری بود، این منطقه را برای آغاز ساخت مجموعه ای برای مراقبه و مدیتیشن انتخاب کرد. او کارش را با یک خانه دو طبقه سنگی که آن را برج می نامید، آغاز کرد.

او که در سفر به هند، دیده بود چگونه به خانه ها، اتاق های مخصوصی برای مراقبه اضافه می نمایند، بعد از بازگشت این مجموعه را با اضافه کردن اتاقی خصوصی، عظیم تر کرد. یونگ در خصوص این مکان می گفت: فقط خودم در اتاق مراقبه ام هستم. همواره کلید آن را پیش خودم نگه میدارم؛ هیچ فرد دیگری مجاز نیست آنجا باشد، مگر با اجازه من.

روزنامه نگاری به نام میسون کوری در کتاب آداب روزانه، با مراجعه به منابع مختلف درباره یونگ و عادت های کاری او در برج می گوید:

یونگ، ساعت هفت صبح از خواب بیدار می شد و پس از خوردن صبحانه ای مفصل، دو ساعت را با تمرکز کامل، صرف نوشتن در اتاق خصوصی اش می کرد. و بعد از ظهرها، اغلب به مراقبه یا پیاده روی طولانی در مناطق اطراف می پرداخت. ساختمان برج برق نداشت، بنابراین با تاریک شدن هوا، روشنایی اش با استفاده از چراغ های نفتی و گرمای آن به وسیله شومینه تامین می شد. یونگ ساعت 10 شب به رختخواب می رفت. او می گفت: از همان اول احساس آرامش و تجدید قوای زیادی در این برج داشتم.

اگرچه ممکن است به برج بولینگن به مثابه خانه ای برای گذراندن تعطیلات بنگریم، اما با توجه به زندگی حرفه ای یونگ در آن موقع، واضح است که مراقبه او در کنار دریاچه، برای فرار از کار نبوده است. در سال 1922، زمانی که یونگ این ملک را خریداری کرد، امکان رفتن به تعطیلات را نداشت. او تنها یک سال قبل، در سال 1921، کتاب گونه های روان شناختی را منتشر نموده بود، کتابی مکتب ساز که اختلافات بسیاری را که در بلندمدت، میان تفکر یونگ و ایده های دوست و استاد پیشکسوتش، زیگموند فروید به وجود آمده بود، شدیدتر و پررنگ تر می کرد.

مخالفت با فروید در دهه 1920، حرکت جسورانه ای بود. یونگ، برای حمایت از کتابش، باید ذهنش را پویا نگه می داشت و چندین مقاله و کتاب در حمایت و اثبات روان شناسی تحلیلی، یعنی نام احتمالی مکتب فکری جدیدش، منتشر می کرد.

سخنرانی ها و مشاوره های یونگ، او را در زوریخ مشغول می کرد. اما او تنها به این مسائل بسنده نمی کرد. می خواست روش درک ما از ناخودآگاهمان را تغییر دهد و این هدف، به تفکری عمیق تر و دقیق تر از آن چیزی که می توانست در بحبوحه شیوه زندگی پرمشغله شهری اش به آن دست پیدا کند، احتیاج داشت. عزلت گزینی یونگ در بولینگن برای فرار از زندگی حرفه ای اش نبود، بلکه برعکس برای پیشرفت و ارتقاء آن بود.

کارل یونگ، تا جایی پیش رفت که به یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم تبدیل شد. هرچند که دلایل بسیاری برای موفقیت او وجود داشت، اما من (نویسنده کتاب - کال نیوپورت)، به پایبندی او به مهارت زیر خواهم پرداخت که تقریبا بدون هیچ شکی، نقشی کلیدی در دستاوردهایش ایفا می کرد:

…کار عمیق …

فعالیت های حرفه ای صورت گرفته در حالت تمرکز کامل بدون حواس پرتی که توانایی های شناختی شما را به حد اعلای خود برساند. این کوشش ها، ارزش آفرین هستند، مهارت شما را بهبود می بخشند و تکرار آنها سخت است. کار عمیق، برای بهره گیری کامل از استعداد و ظرفیت ذهنیتان لازم است.

در حال حاضر، پس از دهه ها تحقیق در روان شناسی و علوم اعصاب، می دانیم که حتی فشار روانی همراه با کار عمیق هم برای بهبود توانایی هایتان لازم است. به عبارت دیگر، کار عمیق، دقیقا همان کوششی بود که در اوایل قرن بیستم، برای متمایز بودن در زمینه سختی مانند روان پزشکی علمی مورد احتیاج بود.

اصطلاح کار عمیق ساخته خودم است و چیزی نیست که کارل یونگ از آن استفاده نموده باشد، اما کارهای او در طول آن دوره به گونه ای بود که انگار این مفهوم اساسی را درک نموده باشد. یونگ، برجی سنگی در جنگل ساخت تا بتواند کار عمیق را در زندگی حرفه ای اش گسترش دهد. کار مهمی که به زمان، انرژی و پول احتیاج داشت. همچنین مانع از این می شد که به فعالیت های فوری و آنی بپردازد.

همان طور که میسون کوری می نویسد، سفرهای منظم یونگ به بولینگن، باعث کم شدن زمانی شد که صرف کار درمانگاهی و بالینی اش می کرد. او اشاره می نماید: اگرچه یونگ بیماران زیادی داشت که به او وابسته بودند، اما از رفتن به مرخصی ابایی نداشت. اگرچه در اولویت قرار دادن کار عمیق، برایش دردسر داشت، اما برای هدفش یعنی تغییر دنیا، بسیار مهم بود.

در واقع، اگر زندگی سایر شخصیت های تأثیرگذار، چه در تاریخ معاصر و چه غیرمعاصر را مطالعه کنید، متوجه خواهید شد که تعهد به کار عمیق، موضوعی مشترک در بین آنها است. به عنوان مثال، میشل دو مونتنی، نویسنده قرن شانزدهم، سال ها قبل از یونگ در کتابخانه خصوصی اش کار می کرد که در برج جنوبی کاخش ساخته بود. و همچنین مارک تواین بسیاری از ماجراهای تام سایر را در اتاقکی در مزرعه ای در نیویورک که تابستان را آنجا می گذراند، نوشت. اتاقک تواین، از خانه اصلی بسیار دور بود، به طوری که خانواده اش برای فراخواندن او در هنگام وعده های غذایی، در شیپور می دمیدند…