علت و علائم قوز قرنیه چیست و چگونه درمان می گردد؟ - مجله آراد

خبرنگاران | سرویس سلامت - ما به وسیله قرنیه می توانیم محیط پیرامون خود را ببینیم. به طور معمول، قرنیه مانند یک توپ، شکلی گرد و مدور دارد. با این حال، گاهی اوقات ساختار قرنیه به اندازه کافی قوی نیست تا این حالت مدور را حفظ نموده و قرنیه مانند یک مخروط بیرون خواهد زد. به این حالت، قوز قرنیه گفته می گردد.

آنچه در ادامه خواهید خواند:

• علت
• علائم و تشخیص
• درمان

علت بروز قوز قرنیه چیست؟

علت قوز قرنیه متفاوت است و معمولا از سنین نوجوانی آغاز می گردد. اما بچه ها یا عظیمسالان نیز تا 30 سالگی می توانند به این بیماری دچار شوند. حتی ممکن است افراد بالای 40 سال نیز به این شرایط دچار شوند که البته زیاد شایع نیست. شکل قرنیه ممکن است به سرعت یا در طی چند سال تغییر پیدا کند. این تغییرات می توانند منجر به تاری دید، بروز هاله و نور درخشان در شب و لرزش نور شوند. با این توضیحات، علت بروز قرنیه می تواند یکی از عوامل زیر باشد:

1. تضعیف فیبر های کلاژنی

فیبر های کوچک پروتئین در چشم که به آن ها کلاژن گفته می گردد به حفظ قرنیه در چشم یاری نموده و مانع از بیرون زدگی آن می شوند. زمانی که این فیبر ها ضعیف شوند، دیگر نمی توانند شکل قرنیه را حفظ نموده و قرنیه به تدریج شکل مخروطی به خود می گیرد.

2. کمبود آنتی اکسیدان ها

کاهش آنتی اکسیدان های حفاظتی در قرنیه باعث ایجاد قوز قرنیه می گردد. سلول های قرنیه محصولات فرعی زیان آوری را فراوری می نمایند. به طور معمول، آنتی اکسیدان ها، این محصولات را از بین برده و از فیبر های کلاژن محافظت می نمایند. اگر سطح آنتی اکسیدان ها پایین باشد، کلاژن ضعیف شده و قرنیه بیرون خواهد زد.

3. زمینه ارثی

قوز قرنیه می تواند ارثی باشد. اگر شما مبتلا به قوز قرنیه هستید و فرزند دارید، بهتر است از سن 10 سالگی، چشم های وی را چکاپ کنید. قوز قرنیه می تواند به سرعت در افراد مبتلا به بیماری های خاص از جمله بعضی بیماری های آلرژیک پیشرفت کند. این حالت ممکن است به علت مالش شدید چشم ایجاد گردد.

چند نکته:

• بروز تغییر شکل در قرنیه می تواند به مرور از بین رفته یا برای چندین دهه ادامه داشته باشد. اما هیچ راهی برای پیش بینی فرایند این شرایط وجود ندارد.
• در بیشتر افراد مبتلا به قوز قرنیه، در نهایت هر دو چشم تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. معمولا ابتدا یک چشم و سپس چشم دیگر مبتلا خواهد شد.
• اگر قوز قرنیه شدید باشد، کشیدگی فیبر های کلاژن می توانند منجر به بروز زخم شوند. اگر پشت قرنیه پاره گردد، قرنیه ورم نموده و چند ماه طول خواهد کشید تا ورم از بین برود. این شرایط باعث ایجاد زخمی عظیم در قرنیه خواهد شد.

آیا قوز قرنیه به بینایی آسیب خواهد رساند؟

تغییرات ایجاد شده در قرنیه باعث می گردد که فرد احتیاج به عینک یا لنز داشته باشد. در حقیقت، اگر قوز قرنیه شدید باشد، ممکن است برای بازگرداندن بینایی، احتیاج به پیوند قرنیه باشد. جراحی لیزیک برای افراد مبتلا به قوز قرنیه خطرناک است، زیرا می تواند باعث تضعیف بیشتر قرنیه شده و بینایی را بدتر کند. حتی اگر شدت قوز قرنیه در فرد کم باشد، نباید جراحی لیزیک را انجام دهد.

علائم قوز قرنیه و نحوه تشخیص آن

قوز قرنیه به دو روش، بینایی را تغییر می دهد:

• زمانی که شکل مدور قرنیه، مخروطی شکل گردد، سطح صاف آن ناصاف و نامنظم خواهد شد. به این حالت، آستیگماتیسم نامنظم گفته می گردد.
• زمانی که جلوی قرنیه پهن تر گردد، فرد نزدیک بین خواهد شد. بنابراین، تنها اشیاء نزدیک را می تواند واضح ببیند.

پزشک ممکن است در زمان معاینه چشم، متوجه علائم گردد. همچنین، در صورت مشاهده علائم زیر، با پزشک خود مشورت کنید.

• تغییر ناگهانی بینایی در یک چشم
• بروز دوبینی زمانی که فقط با یک چشم نگاه می کنید
• اشیاء دور و نزدیک به نظر کج و کوله بیایند
• اطراف چراغ های روشن، هاله مشاهده کنید
• لرزش نور
• مشاهده سایه تصاویر به صورت دوگانه یا سه گانه
• مشکل در رانندگی به دلیل تاری دید، به ویژه در شب

پزشک برای تشخیص قوز قرنیه باید قرنیه را اندازه بگیرد

رایج ترین روش برای این کار، استفاده از توپوگرافی قرنیه است که شعاع انحناء قرنیه را در عرض چند ثانیه بررسی می نماید. بچه های که والدین آن ها مبتلا به قوز قرنیه هستند باید از سن 10 سالگی، هر سال توپوگرافی قرنیه را انجام دهند. حتی اگر نتایج توپوگرافی قرنیه طبیعی باشد، مهم است که این آزمایش سالانه انجام گردد. ممکن است تغییرات ظریفی در طول زمان ایجاد گردد که نشان دهنده آغاز بیماری است. با آزمایش سالانه، پزشک می تواند متوجه این تغییرات گردد.

نحوه درمان قوز قرنیه

برای درمان قوز قرنیه معمولا استفاده از عینک توصیه می گردد. اگر عینک باعث بهتر شدن بینایی نگردد، پزشک ممکن است لنز های تماسی، معمولا لنز های تماسی گازی قابل نفوذ را توصیه کند. در موارد خفیف، استفاده از عینک معمولا بینایی را بهتر می نماید. در نهایت، احتمالا ضروری خواهد بود که از لنز های تماسی یا دیگر درمان ها برای تقویت قرنیه و بهبود بینایی بهره ببرید.

استفاده از یک روش درمانی به نام کراس لینک رشته های کلاژن قرنیه می تواند مانع از بدتر شدن قوز قرنیه گردد. در این روش، در زیر سطح قرنیه، حلقه هایی قرار داده می گردد که به کاهش شکل مخروطی قرنیه و بهبود بینایی یاری می نمایند. استفاده از یک روش لیزر به نام PTK می تواند باعث بهبود زخم شده و استفاده از لنز های تماسی را راحت تر کند. اگر استفاده از عینک و لنز های تماسی باعث بهبود بینایی نشوند، احتمالا پیوند قرنیه انجام خواهد شد. در این روش، مرکز قرنیه برداشته شده و با قرنیه اهدایی جایگزین خواهد شد.

برگرفته از: webmd