در دمای 60 درجه تمرین می کردم، رویایم صعود به جام جهانی بانوان است - مجله آراد

پس از قهر زهرا خواجوی از اردوهای ملی، ایراندوست زیر بار بازیکن سالاری نرفت و از دروازه بان سختکوش اهوازی یعنی زهره کودایی حمایت کرد. کودایی، گلر 31 سال فوتبال زنان زاده شهر اهواز از 16 سالگی فوتبال را آغاز کرده است و در بازی سرنوشت ساز مقابل اردن با مهار دو ضربه پنالتی سهم بزرگی در موفقیت تیم ملی داشت.

کودایی در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به سختی هایی که در زندگی متحمل شده است، تاکید کرد که رویایش حضور در مسابقات جام دنیای بانوان است. کودایی می گوید در دمای 60 درجه اهواز به تنهایی تمرین می کرده و مجبور بوده برای تامین مخارج زندگی اش نجاری کند.

مشروح گفتگوی زهره کودایی در ادامه می آید:

در تاریکی خودم را نشان دادم

دروازه بان تیم ملی بانوان ایران درباره اینکه چرا تا به امروز آنچنان که باید دیده نشده بود؟ گفت: چون رسانه ای پشت من نبود و اهل خودنمایی نبودم. همیشه دوست داشتم روی اهدافم تمرکز کنم و در تاریکی خودم را نشان دهم. علاقه داشتم با موفقیت خودم را معرفی کنم. خدا هم برایم خواست و در این مسابقات به نام دروازه بان شماره یک تیم ملی انتخاب شدم و توانستم با عملکردم نظر کادر فنی را جلب کنم. از 16 سالگی فوتبال بازی می کنم و از همان دوران به اردوهای تیم ملی دعوت شده ام و تا امروز در خدمت تیم ملی بوده ام.

هم پستی هایم قابل احترام هستند

کودایی در خصوص قهر زهرا خواجوی که باعث شد وی در تیم ملی دروازه بان اصلی شود، شرح داد: زهرا خواجوی و مریم یکتایی و سایر هم پستی هایم بسیار برایم قابل احترام هستند و همه را به یک چشم می بینم. آنها از دوستانم هستند. زمانی که این اتفاق رخ داد و مریم یکتایی با دعوت کادر فنی به اردوهای ملی اضافه شد، خواجوی بنا بر دلایل شخصی که داشت از اردو جدا شد. دوست ندارم در این زمینه صحبت کنم چرا که در حیطه وظایف من نیست.

در رقابت سالم جنگیدیم

کودایی تاکید کرد: یکتایی به اردوها ملحق شد و ما هم در یک رقابت سالم جنگیدیم. پست دروازه بانی بسیار حساس و رقابت در آن بالا است اما دوستی هایمان از بین نرفت. خدا را شکر با عملکرد خوبم در تمرینات توانستم نظر مریم ایراندوست سرمربی تیم ملی را جلب کنم و در این مسابقات حساس، صعود تاریخی را رقم زدیم.

شادم پاسخ اعتمادها را دادم

دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان ایران گفت: از کادر فنی که به من اعتماد کرد و توانستم پاسخ اعتماد آنها را بدهم تشکر می کنم. هر کسی که تلاش کند می تواند مزد زحماتش را بگیرد. من هم از این قاعده مستثنی نبوده ام و خدا را شاکرم. خداوند بسیار به من کمک کرد که توانستم دل بسکمک از مردم را شاد کنم. دست مردم ایراندوست را می بوسم.

جنگیدیم و به حقمان رسیدیم

وی در خصوص فشار بازی با اردن و مهار پنالتی های این تیم باتوجه به استرس بالای دو تیم، گفت: پیش از آغاز مسابقات می دانستیم بازی های سختی در پیش داریم. اردن تیم فیزیکی و یکدستی بود و در بررسیها به خوبی این نکته را بررسی کردیم. اردن تیم قابل احترامی بود و می دانستیم بازی بسیار سختی مقابل آنها خواهیم داشت. همه بازیکنان و کادر فنی فعل خواستن را صرف کردیم و زمانی که وارد زمین شدیم به شخصه هیچ استرسی برای بازی نداشتم چرا که می دانستیم باید نهایت تلاش خود را بکار گیریم و بجنگیم تا پیروز شویم. خدا هم به ما کمک کرد.

راحت و با تمرکز بودم

کودایی ادامه داد: هنگام ضربات پنالتی هم بسیار راحت و با تمرکز بودم. نکاتی که کادر فنی از من خواست را اجرا کردم و توانستم با روحیه خوب درون دروازه باشم، پنالتی ها را مهار کنم و پاسخ کادر فنی بویژه ایراندوست را که زحمات زیادی برایم کشید بدهم. این پیروزی را به فدراسیون فوتبال، ایراندوست و کسانی که دوست داشتند تیم ملی به نتیجه برسد تقدیم می کنم.

با فوتبال خانواده ام را حمایت کردم

دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان درباره زندگی شخصی اش گفت: خداوند به هر فردی استعداد ذاتی داده است که می تواند در بزرگسالی زمینه پیشرفتش را فراهم کند. از کودکی به فوتبال علاقه زیادی داشتم و توانستم خیلی زود به درجات بالا برسم. مثل سایر فوتبالیست های دیگر سختی های زیادی کشیده ام. فوتبال بازی کرده ام تا درآمد خانواده ام را حمایت کنم. خانواده خط قرمز هر فردی است.

نجاری کرده ام تا از پس مخارج زندگی برآیم

وی افزود: خانواده ام را دوست دارم و به احترام آنها می ایستم. خدا را شکر که توانستم دلشان را شاد کنم. در کنار فوتبال، کارهایی مانند نجاری انجام داده ام تا از پس مخارج زندگی بربیایم و بتوانم به خانواده ام کمک کنم.

جام دنیای رویای بزرگ من است

کودایی درباره اهدافش گفت: اهداف بزرگتری دارم. همیشه نان قلب و بازویم را خوده ام. تلاشم را برای زندگی فوتبالی و خانواده ام ادامه خواهم داد تا بتوانم به اهدافم برسم. رویای بزرگی دارم و آن موفقیت در مرحله نهایی مسابقات جام ملت ها و کسب سهمیه جام دنیای است. این رقابت ها سکوی پرتابی برای همه بازیکنان شد و امیدوارم هدف بزرگمان محقق شود. کادر فنی شبانه روز تلاش کرد و توانستیم پاسخ اعتماد آنها را بدهیم و دلشان را شاد کنیم. خیلی از مردم چه فوتبالی ها و چه غیرفوتبالی ها از موفقیت تیم ملی فوتبال ایران شاد شدند. امیدوارم این موفقیت ها ادامه داشته باشد.

ایراندوست پرستیژ خوبی در مربیگری دارد

وی افزود: از فدراسیون فوتبال، عزیزی خادم و شهره موسوی تشکر می کنم. آنها در کنار کادر فنی تلاش زیادی کردند. از شرایط لباس و پرواز که بی سابقه بود و این اتفاقات با درایت مریم ایراندوست رخ داد. او پرستیژ خوبی در مربیگری دارد و توانستیم با شرایط خوب به مسابقات اعزام شویم. امیدوارم این فرایند ادامه دار باشد. به نام یک بازیکن از این شیوه برخورد و پوشش لذت بردم. امیدوارم در تیم های ملی و باشگاهی در بخش بانوان شاهد این اتفاقات به صورت مداوم باشیم. ورزش زنان قشر ضعیفی با قراردادهای بسیار پایین است و حرکت های این چنینی می تواند حرکت رو به جلویی باشد.

با گریه های مادرم اشک ریختم

کودایی در واکنش به کلیپ منتشر شده از مادرش هنگام تماشای ضربات پنالتی از طریق فضای مجازی گفت: با احترام به تمام مادران سرزمینم، چه مادرانی که در قید حیات هستند و چه مادرانی که از دنیا رفته اند همه می دانیم که مادر نعمت بسیار بزرگی در زندگی هر فردی است. پس از صعود به مرحله نهایی زمانی که کلیپ را دیدم که مادرم هنگام تماشای بازی اشک می ریخت و مرا دعا می کرد با او اشک ریختم که این گونه مرا دعا می کرده. این بهترین حس زندگی ام بود. همه می دانیم که دعای مادر چقدر تاثیرگذار است. دست مادرم را بوسم. از تاشکند مستقیم به شهر خودمان نزد مادرم می روم. مادر بهترین نعمت زندگی هر فردی است و دعای پدر و مادر تاثیرگذار است. از همینجا به مادرم می گویم به وجودش افتخار می کنم.

خوزستان برزیلته

ملی پوش خوزستانی تیم ملی فوتبال زنان گفت: خوزستان همیشه فوتبالیست های خوبی به فوتبال ایران معرفی کرده است.

دروازه بان تیم ملی بانوان ایران سپس با خنده گفت: خوزستان برزیلته. بیشتر بازیکنان این خطه از قشر فقیر هستند. با وجود اینکه امکانات زیاد است اما مردم رنج کشیده ای دارد و به این امید وارد جهت فوتبالی می شوند تا به موفقیت برسند.

در دمای 60 درجه اهواز به تنهایی تمرین کردم

کودایی در خاتمه اظهار داشت: من هم مانند سایر خوزستانی ها تلاش بسکمک در این جهت سخت کردم. خدا را شاهد می گیرم گاهی در دمای 60 درجه اهواز به تنهایی تمرین کردم و همه می گفتند چرا در این گرما خودت را اذیت می کنی. اما هدفم تعیین بود و برای رسیدن به هدفم نهایت تلاشم را می کردم. در نهایت پس از تمام این سختی ها به هدفم رسیدم. این صعود باعث شد این سختی ها فراموش شود و شاد شویم. امیدوارم در ادامه هم نماینده خوبی برای ایران باشیم.