لیورپول: رؤیایی واقعی یا سرابی خوش منظر؟
به گزارش مجله آراد، به گزارش خبرنگاران ، مارک آگدن ، ماه مه سال آینده 29 سال از آخرین باری که لیورپول قهرمان بالاترین سطح از فوتبال انگلیس گردیده گذشته است، جامی که مدت هاست از دسترس قرمزهای مرسی ساید دور مانده است. در این مدت فصل های زیادی بوده که آنها تا آستانه قهرمانی پیش رفته اند اما هنوز هم آخرین تاریخی که برای قهرمانی شان ثبت گردیده، همان روزی است که آلن هانسن جام قدیمی لیگ دسته اول فوتبال جزیره را در هفته آخر فصل 90-1989 بالای سر برد و پس از آن روزگار به سمتی رفت که تیم هایی مانند چلسی و منچسترسیتی به ابرقدرت های مالی جزیره تبدیل شوند و به لطف تمکن مالی مالکان شان هر سال قهرمانی در لیگ برتر را برای لیورپولی ها و بازگشت شان به روزهایی که بردن جام برای آنها تضمین گردیده بود را سخت و سخت تر کردند.
اما بعد از 4 هفته از آغاز فصل 19-2018، تیم یورگن کلوپ در صدر جدول رده بندی لیگ برتر واقع شده است و تا الان 12 امتیاز گرفته است. هیچ کس در لیورپول آنقدر احمق نیست که به خاطر این آغاز تیمش را قهرمان بداند اما به همین اندازه نمی توان شور و اشتیاقی که به لطف این آغاز خوب در میان طرفداران لیورپول برای شکسته شدن طلسم ناکامی شان در لیگ برتر به وجود آمده است را منکر شد یا آن را نادیده گرفت اما این آغاز خوب یعنی چه؟ آیا این می تواند حکم یک تابلو نشان دهنده مسیر قهرمانی به لیورپولی ها باشد یا هنوز خیلی زود است که این 4 برد متوالی را به منزله قرار داشتن قرمزهای مرسی ساید در راه منتهی به قهرمانی دانست؟ منچستریونایتد، فصل گذشته 4 هفته اول لیگ صدرنشین بود. یک سال قبل تر از آن، منچسترسیتی بعد از کسب 4 برد از 4 بازی اولش با پپ گواردیولا این وضعیت را داشت. 12 ماه قبل تر از آن هم این داستان برای سیتی که بعد از تنها 4 هفته خودش را 3 امتیاز از بقیه مدعیان جدا نموده بود، تکرار شد. در خاتمه هر یک از آن فصل ها، صدرنشینان هفته های ابتدایی، به ترتیب منچستریونایتد نایب قهرمان شد آن هم با 19 امتیاز فاصله از من سیتی قهرمان، در حالی که سیتی هم در فصول 16-2015 و 17-2016 نتوانست روند هفته های ابتدایی اش را حفظ کند و در آن فصول لسترسیتی 15 امتیاز بالاتر از تیم تحت راهنمایی مانوئل پیگرینی در سال 2017 و تیم پپ گواردیولا 15 امتیاز کمتر از چلسی تحت راهنمایی آنتونیو کونته نایب قهرمان فصل را به خاتمه رساند. پس داشتن یک آغاز خوب الزاماً به معنای قطعی بودن قهرمانی نیست. با این حال آغاز لیگ با ضرباهنگی مناسب می تواند حیاتی باشد و روندی که لیورپول فصل گذشته لیگ قهرمانان در پیش گرفت گواه این موضوع بود و این تیم با اعتماد به نفسی که از غلبه بر منچسترسیتی در مرحله یک چهارم نهایی کسب کرد، رم را در مرحله نیمه نهایی از پیش رو برداشت و به فینال کیف رسید؛ جایی که مغلوب رئال مادرید شد. بعد از زدن 9 گل و دریافت تنها یک گل در آغازش در این فصل، لیورپول قطعاً لیگ را با ضرباهنگ مناسبی آغاز نموده است اما آنها باید این را هم بپذیرند که نتیجه این آغاز خوب قرار دریافت شان در کانون توجهات است و لحظه شماری منتقدان برای زمین خوردن این تیم. چلسی و واتفورد شاید تا الان شانه به شانه لیورپولی ها بالا آمده باشند – هر دو تیم 4 بازی شان را برده اند – اما انتظاراتی که در این فصل از لیورپول وجود دارد بیشتر است و این انتظارات از رقبای این تیم وجود ندارد. آغاز چلسی با راهنمایی مائوریتسیو ساری خیلی ها را حتی غافلگیر نموده است چون هیچ کس روی این تیم به عنوان مدعی قهرمانی حساب باز ننموده بود و غافلگیر کننده تر و غیرمنتظره تر از آن هم روندی بود که واتفورد در پیش گرفته است. لیورپول، با خرج هزینه ای بالغ بر 240 میلیون پوند در سال 2018 برای خرید فیرجیل فن دایک، نبی کیتا، فابینیو و الیسون بکر، به عنوان تنها مدعی که یارای رقابت با من سیتی در کورس قهرمانی لیگ برتر را دارد شناخته می گردد اما ارمغان این صندلی، فشار مضاعفی است که روی کلوپ و شاگردانش می آید. آنها تا الان به خوبی این فشار را مدیریت نموده اند اما اگر لیورپول می خواهد خودش را به عنوان یک مدعی واقعی در این فصل ثابت کند، یک ماه بازی هایش بعد از وقفه فوتبال ملی معین کننده خواهد بود. مردان کلوپ 15 سپتامبر در ویمبلی به مصاف تاتنهام می روند – جایی که فصل پیش 4 بر یک باختند و تحقیر شدند – و سه روز پس از آن در آنفیلد میزبان پاری سن ژرمن هستند. 22 سپتامبر ساوتهپمتون میهمان آنفیلد خواهد بود قبل از آنکه لیورپول در عرض 4 روز دو بار با چلسی – یک بار در جام اتحادیه و یک بار دیگر در لیگ برتر – روبه رو گردد و این قبل از سفری سخت به جنوب ایتالیا برای روبه رو شدن با ناپولی است. پس از آن نوبت بازی خانگی مقابل سیتی در تاریخ 7 اکتبر است، دیداری که در آن لیورپول به دنبال چهارمین برد متوالی اش مقابل تیم گواردیولا است. بنابراین صدرنشین فعلی جدول لیگ برتر در پاییز تستی سنگین و سخت برای معین شدن عیار داعیه قهرمانی اش خواهد داشت اما کلوپ، تیم و مهره های لازم برای نگه داشتن تیمش در مسیر موفقیت را چه در خانه و چه در اروپا دارد. مدیریت چالش ها در زمین بازی اما یک چیز است و کنترل انگیزه موجود برای بردن جام چیزی دیگر. شور و شوقی که طرفداران لیورپول دارند و جو استادیوم آنفیلد اغلب در بازی های خانگی به سود این تیم است اما زمانی فرا خواهد رسید که اعضای این تیم باید خونسردانه کارشان را پیش ببرند و هنوز زمان داریم ببینیم که آیا لیورپول کلوپ می تواند در اوج هیجان آفرینی و التهاب آنفیلد خونسردی اش را حفظ کند یا نه. با این حال اگر لیورپول از این ماه سخت به سلامت عبور و همین روند فعلی اش را حفظ کند، می تواند به محقق کردن انتظارات امیدوار باشد. لیورپول با چالشی دوگانه روبه رو است که وضعیت این تیم را در کورس قهرمانی نسبت به سایر تیم ها منحصر به فرد می نماید و باید دید که این تیم می تواند راه حفظ تعادل برای تقابل با هر یک از این چالش ها را پیدا کند یا نه. منبع: ESPN
منبع: ایران ورزشی