فیلم، به بهانه تولد جگوار سیاه در ایران؛ شکارچی قدرتمندی که هر طعمه ای را از پا در می آورد! - مجله آراد

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، صبح امروز خبر فراوری جدیدترین توله جگوار سیاه در باغ وحش صفادشت منتشر شد. اما جگوار سیاه به جز رنگ، چه تفاوتی با دیگر گربه سانان بزرگ دارد؟

جگوارهای سیاه، اغلب به عنوان پلنگ سیاه شناخته می شوند و گونه متمایزی نیستند، آنها عمدتا در زیستگاه های جنگل های بارانی در سراسر آمریکای مرکزی و جنوبی یافت می شوند. پوشش تیره و مخملی جگوار سیاه نتیجه جهشی ژنتیکی است که منجر به فراوری بیش از حد ملانین (رنگدانه) می گردد. این جهش، استتار عالی در جنگل های انبوه ایجاد می نماید و جگوار سیاه را به شکارچی قدرتمندی تبدیل می نماید.

ملانیسم (سیاه گرایی، افزایش افراطی رنگدانه ها) در جگوارها حاصل آلل غالبی است که با آلل مغلوب در پلنگ، تضاد دارد. این تنوع ژنتیکی به حیوانات سیاه رنگ و غیر سیاه رنگ اجازه می دهد تا به صورت همزاد متولد شوند. تصور می گردد که سیاه گرایی در منطقه ها جنگلی متراکم که روشنایی کمتری دارند، به جانور مزیت انتخابی می دهد. جگوارهای سیاه با وجود پوست تیره شان، هنوز نشانه های خالداری روی پوست خود دارند.

جگوارهای سیاه ویژگی های فیزیکی مشابهی با همتایان غیرملانیستی خود دارند؛ آن ها پس از ببرها و شیرها، سومین گونه بزرگ گربه سانان هستند. ساختار عضلانی، آرواره های قدرتمند و پنجه های جمع شونده تیز، آنها را در رأس شکارچیان هرم زیست بوم خود قرار می دهد و پوشش سیاه، توانایی آنها را در کمین موثر و شکار طعمه ها افزایش می دهد.

تخمین زده می گردد که تنها 11 درصد از جگوارها این رنگ تیره را داشته باشند. در حالی که جگوار سیاه ممکن است کاملاً سیاه به نظر برسد، اما مانند سایر جگوارها دارای لکه هایی به نام rosettes است. اگر از نزدیک به جگوارها نگاه کنید این لکه ها را می بینید.

جگوارها بدون احتساب دم چشمگیرشان می توانند تا 170 سانتی متر رشد نمایند؛ اما میزان شان بسته به منطقه ای که در آن زندگی می نمایند، فرق دارد.

جگوارهای سیاه به تنهایی زندگی می نمایند و قلمروهای بزرگ خود را با کشیدن پنجه روی درختان معین می نمایند. آنها می توانند تقریباً هر نوع طعمه ای را بکشند؛ اما ترجیح می دهند حیوانات بزرگ مانند کاپیبارا، تمساح، گوزن و آرمادیلو را ببلعند.

جگوارها در لیست قرمز IUCN قرار دارند. جنگل زدایی و شکار غیرقانونی تنها چند مورد از تهدیداتی هستند که به کاهش جمعیت آنها منجر شده است.

منبع: wwf

227227