ایرباس A350، 900ULR آماده برای طولانی ترین پرواز بدون توقف
به گزارش مجله آراد، سنگاپور به نیویورک، بدون توقف؛ تقریبا 20 ساعت در آسمان؛ آیا می دانید علت راحتی مسافران در پرواز با ایرباس A350-900ULR (یا شاید علت تحمل این پرواز) چیست؟
در انتها امسال، هواپیمای نو شرکت هواپیمایی سنگاپور، هواپیمای ایرباس A350-900ULR که برای پروازهای فوق دور برد استفاده می گردد، طی پروازی بی سابقه در تاریخ دنیا دو کلان شهر مهم دنیا را به هم متصل خواهد نمود.
این شرکت هواپیمایی معمولا از هواپیمای ایرباس A340-500 چهار موتوره و پرمصرف در این مسیر 9500 مایلی استفاده می نماید و کلاس تجاری آن شامل تنها 100 صندلی است که ناکارآمدی آن در این مسیر ثابت شده است. در نتیجه، این شرکت هواپیمایی در سال 2013 اقدام به لغواین پروازها کرد. سنگاپور ایرلاین اکنون در حال تحویل گرفتن نوترین هواپیماهای پهن پیکر ایرباس، یعنی A350-900 است. شرکت هواپیمایی سنگاپور هفت فروند هواپیمای ULR سفارش داده است.
این هواپیما در تاریخ 23 آوریل اولین پرواز آزمایشی خود را که سفری تقریبا پنج ساعته بود، از کارخانه مونتاژ هواپیما در تولوز، فرانسه، انجام داد.
ULR قادر به پرواز در مسافت های 11160 مایلی است که نسبت به استاندارد A350، بیشتر از 1800 مایل بیشتر شده است. این به آن معنا است که شرکت هواپیمایی سنگاپور مدعی انجام طولانی ترین پرواز بدون توقف است.
یک روز در میان زمین و آسمان
فلورنت پتنی، مدیر فروش بازاریابی هواپیمای ایرباس A350 به خبرنگار CNN Travel می گوید:
طراحی A350، بر اساس ایده های مشتری و مخصوص این پروازهای دور برد صورت گرفته است.
تمام هواپیماهای A350 از فلسفه طراحی ایرباس بهره برده اند که باعث می گردد کابین های هواپیما از نظر راحتی و آسایشی که برای مسافر به ارمغان می آورند شباهت بیشتری به یک اتاق داشته باشند تا لوله های فلزی طولانی. این هواپیما دارای سقفی بلند، سیستم نورپردازی LED پیشرفته، پانل های تقریبا عمودی و سر و صدای کم است.
طبق گفته های پتنی، این ویژگی ها به همراه حداکثر ارتفاع شبیه سازی شده 1800 متری در داخل کابین، همگی دست به دست هم داده اند تا شرایطی بی نظیر را برای مسافر فراهم سازند.
او می گوید:
شاید شما دلیل دقیق این اندازه راحتی در این هواپیما را درک نکنید، اما همه کارها بر اساس یک هدف معین صورت گرفته است.
ویژگی های کابین
در بدنه هواپیمای A350، به جای استفاده از تکنیک های مرسوم برای ساخت آلومینیوم از مواد کامپوزیتی، شامل فیبر کربن، استفاده است. همین ویژگی به ایرباس اجازه می دهد که پنجره هایی عریض تر با چشم اندازی وسیع تر در اختیار داشته باشد.
پتنی می گوید:
هیچ پنجره ای از قلم نیفتاده است. هر صندلی که مسافران انتخاب می نمایند، یک پنجره دارد.
اما با توجه به مأموریت فوق دور برد ULR، این نکته هم به همان اندازه حائز اهمیت است که اطمینان حاصل گردد که کابین را بتوان به طور کامل تاریک کرد تا مسافران محیطی آرام و راحت برای استراحت داشته باشند. شرکت های هواپیمایی حق دارند که از بین سایه بان کشیدنی استاندارد یا یک سیستم الکترو-مکانیکی دکمه ای با دو پرده تاریک نماینده کابین، یکی را انتخاب نمایند. سیستم گردش هوا در A350 نیز به صورت بدون صدا و بدون ایجاد جریان هوایی طراحی شده است.
پتنی می افزاید:
حتی با اینکه هوای کل کابین را در مدت دو تا سه دقیقه بازیابی می کنیم، اما این کار به صورتی انجام می گردد که از شتاب هوای داخل کابین کاسته می گردد.
مخزن سوخت
در مقایسه با استاندارد A350-900، هواپیماهای ULR دارای 24000 لیتر سوخت بیشتر برای انجام مأموریت 20 ساعته خود هستند. این هواپیماها معمولا دارای بال های مشابهی هستند که شامل یک مخزن سوخت مرکزی با اندازه معمولی است.
ماریسا لوکاس-یوجنا، رئیس تیم بازاریابی A350 اینگونه شرح می دهد:
همه کاری که در ULR انجام می دهیم این است که از تمام حجم مخزن مرکزی استفاده می کنیم که کمی بیشتر از مصرفی است که برای مدل A350-1000 داشتیم. چند لوله و تجهیزات دیگر به آن اضافه نموده ایم تا بتوانیم از کل حجم آن استفاده کنیم. در A350-900 استاندارد، امکان استفاده از کل فضای موجود را نداشتیم.
سوخت اضافی مذکور در حدود 9 تن است و مثل هر هواپیمای دیگر، اپراتورهای هواپیمای ULR هم باید تعادلی بین دامنه و ظرفیت آن برقرار نمایند. برای پرواز طولانی تر، باید سوخت بیشتری را با خود حمل کنید. سوخت بیشتر باعث افزایش وزن می گردد، بنابراین باید از بار هواپیما بکاهید. یک سازنده هواپیما می تواند حداکثر وزن تیک-آف (MTOW) هواپیما را افزایش بدهد، شرکت های هواپیمایی هم باید بتوانند تعداد مسافرین یا اندازه بار حمل شده را محدود نمایند یا این که هر دو مورد را به گونه ای با هم ترکیب نمایند. ایرباس، حداکثر MTOW را در ULR تا 280 تن افزایش داده است که 5 تن بیشتر از هواپیماهای استاندارد است.
شرکت هواپیمایی سنگاپور جزئیات داخلی هواپیماهای ULR خود را به زودی اعلام خواهد نمود، اما انتظار می رود که تعداد صندلی های آن خیلی کمتر از 253 صندلی در A350-900 استاندارد این هواپیمایی باشد و احتمالا کابین تجاری آن، بزرگ تر باشد.
علاوه بر تغییراتی که در سیستم سوخت این هواپیما صورت گرفته است، چند به روز رسانی آیرودینامیکی شامل باله های طولانی تر نسبت به نسخه ظریف A350 هم در آن لحاظ شده است.
سیستم های مورد استفاده در هواپیما
صرف نظر از تعداد افرادی که می توانند سوار این هواپیما بشوند، ایرباس مطمئن است که سیستم های آب و بهداشت این مدل از هواپیما توانایی مقابله با چالش های یک پرواز 20 ساعته را دارند.
لوکاس-یوجنا در این مورد شرح می دهد که:
هیچ تغییری در ظرفیت ها ایجاد نشده، فقط چند اصلاح صورت گرفته است. این روال کار ما در ایرباس است؛ وقتی خانواده ای بزرگ متشکل از چندین هواپیما داریم و در صورتی که مدل نوی طراحی کنیم یا اصلاحاتی انجام دهیم، از فرصت به وجود آمده برای بهبود شرایط استفاده می کنیم.
در نمایشگاه هواپیمایی اخیر در هامبورگ، ایرباس به همراه Zodiac Aerospace، تولیدنماینده تجهیزات داخلی هواپیما، از ماژول های Lower Deck رونمایی کرد که تخت خواب هایی برای خوابیدن مسافران طراحی نموده است.
مسافران، در این قسمت از هواپیما که به طور معمول مخصوص محموله های کارگو است، می توانند از تخت خواب های چند طبقه ای استفاده نمایند که با یک راهرو از فضای اصلی کابین جدا شده اند.
منبع: کجارو / edition.cnn.com